Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » Henschotermeer
Henschotermeer
Hoe warm het water, jouw streling van mijn lichaam,
Eindelijk jij en ik, zachtjes fluister ik je naam,
Nu is alles goed, ik reik mijn armen in de lucht,
Samen zijn we de warmte in gevlucht,
Consumeren we tomeloos ons genot,
Hoelang zijn we wel niet afgeknot?
Over is elke vorm van remming,
Tesamen naar onze eindbestemming,
En terwijl we open en bloot onze liefde tonen,
Roepen de mensen ons na, ze honen,
Maar we zijn er niet, we zijn verdronken,
Eindeloos zijn onze zielen in elkaar verzonken,
Ergens hoog in de lucht vliegt een vogel voorbij,
Roerloos vliegen we mee, ook wij zijn nu vrij
Reacties op 'Henschotermeer'

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Henschotermeer'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!