Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » De orange maan
De orange maan
De wegen zijn stil en verlaten,
sterren van zilver en een orange maan.
Ga ik met negentig over de weg,
en laat ik mijn gedachten gaan.
Mijn gedachten zijn bij jou,
je steelde mijn hart.
Vragend wat te doen,
ik voel me zo verward.
Ook jij ziet diezelfde orange maan,
en de zilveren sterren aldaar
Die hemel bewonderen we samen,
samen, maar toch gescheiden van elkaar.
Mijn antwoord krijg ik al snel,
straks scheiden onze wegen.
Ik zal je missen mijn vriend,
misschien kom ik je ooit nog tegen.
Starend naar de zilveren sterren,
met begeleiding van de orange maan.
Rij ik nog steeds negentig,
over die kilometers lange baan.
Reacties op 'De orange maan'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'De orange maan'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!