Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » Gevangene
Gevangene
Ik klim en ik vlucht,
ik klauter over murenÂ….
Zolang ik maar bij jou ben,
om uren naar je te turenÂ….
Ik sta achter de tralies,
en mijn cel zit op slotÂ….
Frustraties alom,
ik ga hier aan kapotÂ….
Dus bedacht ik wat ik moest doen,
een ingewikkelde ontsnappingsrouteÂ….
Ik graaf een ondergrondse tunnel,
om stiekem naar buiten te wroetenÂ….
Niemand zou het weten.
geen mens wist van mijn tunnel zijn bestaanÂ….
Dit opgesloten gevoel is vreselijk,
ik moet hier echt vandaanÂ….
Twee gehoopte vrijspraken
lieten reeds al mijn hoop verschieten
Dus forceer ik een uitbraak
om van jou en alles wat jij bent in mijn leven te genietenÂ…
Dus brak ik uit
In mijn zoektocht naar wat frisse windÂ….
Ik heb je eindelijk verteld dat ik van je houd,
Maar je bent niet eerlijk geweest over wat je nu eigenlijk van mij
vindtÂ….
Reacties op 'Gevangene'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Gevangene'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!