LiefdesGedichten

Waarom

Ik pak mijn pen met vragen in mijn hart.
Waarom heb ik gezondigd tegen de liefde?
Dagen en nachten heb ik jou afgewezen
Jouw woorden waren niet meer in mijn hart bewust
Ik heb tranen laten vallen van spijt
Maar toch ben ik jouw genade niet waard

Hoe kan ik als man jouw pijn niet hebben gezien
Hoe donker zal het gewest zijn in jouw binnenste
De tranen die ik van jouw wangen zag glijden
Deed me pijn van binnen
Waarom
Nam ik je niet op doen ik het moest

Je sloot je zelf in jouw kamer
Lichten uit
Ik maakte jouw wereld zwart
Ben ik ooit en meisje waard
Welke spel was ik aan het spelen
En met wie was ik het aan spelen
Met mijzelf of met jou
Ik zag niet dat de roos die ik had geplant
Water nodig had
Toen ik er achter kwam
Was mij lieve roos uitgedroogd
Het spijt me
Ik hoop niet dat ik nog een nacht met die pijn hoef te slapen
Vergeef mij
Al gaf ik jou niet het beste
Maar in mijn hart, I Still Love You

Wime Dumingos