Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » Mijn allerliefste
Mijn allerliefste
Toen ik op een dag door de wildernis liep hield ik mijn pas in.
Ik keek uit over glooiende zandbergen die als een deken over het landschap waren uitgestrekt en de zachte middagzon die in al haar glorie de momenten van de stilte een diepere betekenis wilde geven.
Voor even hield de wind haar adem in,
tranen rolden over mijn wangen en woorden die ik eerst niet vinden kon, vonden een weg langs mijn lippen.
Ik schreewde het uit: “Mijn allerliefste! Wie zal er ooit zijn zo als jij?
Wie zal ooit mijn hart kunnen bevredigen zoals jij dat kunt?
In jouw ogen zie ik de sterrenhemel bij heldere nacht.
Als jij je haar los maakt slaat mijn hart een slag over.
Wanneer jouw heerlijke geur zich verspreidt, vergeet ik even om te ademen.
Mijn lieve schat, ik wacht op je.”
Inmiddels was ik gaan zitten, maar de eindeloze vlakten riepen me om verder te lopen.
De wind blies langs mijn gezicht alsof iemand mijn tranen wilde drogen.
Toen stond ik op en ik liep de horizon tegemoet.
Reacties op 'Mijn allerliefste'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Mijn allerliefste'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!