LiefdesGedichten

Vuurwerk

Licht van een lataarnpaal dat weerkaatst in het opspringende water van de fontein.
Vonkend vuurwerk, speciaal voor ons geregeld op deze zwoele lenteavond.
Sprankelend daalt het naar benenden, terwijl het oranje licht zachtjes uitdooft.
Steeds weer spat het water op, steeds nieuwe vuurpijlen afgestoken.

Het tafreel herhaalt zich, terwijl de wind jouw rook stilletjes mijn kant op duwt.
Een vliegtuig trekt strepen door de blauwzwarte lucht, scheert rakelings langs een vroege ster.
En begeleid door muziek van kletterende oranje waterdruppels op de vijver,
brengt de jonge nacht een ode aan onze liefde.

Met al dit moois om mij heen, toch wil de betoverende glimlach niet komen.
Het is tijd om na te denken, je te uiten en te schreewen.
Te schreeuwen wat je voelt.
Tranen van pijn en verdriet, ze rollen over mijn wangen.
Troostend klinkt het kletteren van oranje waterdruppels op de vijver.
De wind waait door mijn haren, droogt mijn tranen terwijl ik ze wegveeg.

Dan kijk ik je eindelijk aan.
Ik zie een paar prachtige ogen, opspringend water wordt erin weerkaatst.
Zo vertrouwd, in mijn geheugen gegrift voor altijd.
Moed komt weer terug in mijn hart, vuurwerk in mijn hoofd.
Misschien is er iets veranderd, maar mijn liefde voor jou verandert nooit.