Liefdesgedichten » Liefde is... gedichten » Je dwingt me !

Ingezonden door
Archief

Geplaatst op
17-06-2007

Beoordeel gedicht

 
 
 
 
 
 

Er is 0 keer gestemd.

Tags

Gedicht delen

Twitter Deel op Twitter
Facebook Deel op Facebook

Je dwingt me !

Je dwingt me !
Sluit ik mijn ogen
dan zie ik je weer voor me
vallend in m'n armen
keihard vallend
als een lading zand
je begraaft me
ik krijg geen lucht meer

Je dwingt me
te rennen onder water
af te koelen in deze vulkaan
in jouw krater
te lijden
onder deze pijn

In tranen
loop ik door de nacht
regen kegelt uit de hemel
langs mijn wangen
omlaag
langs mijn zenuwen
gevoelige snaren
strak aangespannen
ik krijg je niet weg

Je dwingt me
te varen in rondjes
om jou heen
ontsteek duizenden lontjes
een wagonlading dynamiet
in jouw bikkelharde hart
maar het blijkt
ondoordringbaar steen
ergens op de bodem
van dit troebele water
ik zie niets meer
geen zicht op later
waar de waarde te achterhalen valt
van waar ik nu mee bezig ben
wat ik in godsnaam doe
hier op jouw terrein
dat ik nauwelijks ken
om een schijnbaar bereikbaar doel
te bereiken, te raken
met mijn gevoel

Je dwingt me
tot zinken
het laatste stukje licht
het laatste beetje lucht
verdwijnt
ik daal af
in het diepe water
zout als mijn tranen
niets om me heen
alleen duisternis
levenloos
dalend en dalend
vol drang op zoek
naar een antwoord
in een bodemloos doel
een stukje gevoel
in jou


Reacties op 'Je dwingt me !'

fabienne   zegt op 09 oktober 2010 om 12:39: Rapporteer

zeer mooi gediht

 

Reageer op 'Je dwingt me !'

Naam:
E-mailadres:
Reactie:
 
Typ de code over:
We gebruiken je gegevens alleen om te reageren op je bericht. Meer info lees je in onze Privacy & Cookie Policy. (opent in nieuw venster)

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!