Liefdesgedichten » Liefde is... gedichten » Je dwingt me !
Je dwingt me !
Je dwingt me !
Sluit ik mijn ogen
dan zie ik je weer voor me
vallend in m'n armen
keihard vallend
als een lading zand
je begraaft me
ik krijg geen lucht meer
Je dwingt me
te rennen onder water
af te koelen in deze vulkaan
in jouw krater
te lijden
onder deze pijn
In tranen
loop ik door de nacht
regen kegelt uit de hemel
langs mijn wangen
omlaag
langs mijn zenuwen
gevoelige snaren
strak aangespannen
ik krijg je niet weg
Je dwingt me
te varen in rondjes
om jou heen
ontsteek duizenden lontjes
een wagonlading dynamiet
in jouw bikkelharde hart
maar het blijkt
ondoordringbaar steen
ergens op de bodem
van dit troebele water
ik zie niets meer
geen zicht op later
waar de waarde te achterhalen valt
van waar ik nu mee bezig ben
wat ik in godsnaam doe
hier op jouw terrein
dat ik nauwelijks ken
om een schijnbaar bereikbaar doel
te bereiken, te raken
met mijn gevoel
Je dwingt me
tot zinken
het laatste stukje licht
het laatste beetje lucht
verdwijnt
ik daal af
in het diepe water
zout als mijn tranen
niets om me heen
alleen duisternis
levenloos
dalend en dalend
vol drang op zoek
naar een antwoord
in een bodemloos doel
een stukje gevoel
in jou
Reacties op 'Je dwingt me !'
Reageer op 'Je dwingt me !'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!