LiefdesGedichten

wil je me nog spreken

Ik heb een vraag.
Die is heel simpel
Wil je mij nog zien?
Of juist nooit meer.
Want ik betwijfel,
Of wij nog wel vrienden zijn.
Oke, je praat tegen me,
Maar daar blijft het bij.
Wij konden het eerst zo goed vinden,
En toen vond ik je leuk.
En als jij wat grappigs zei,
Lag ik altijd in een deuk.
Mijn gevoelens werden steeds sterker,
Maar niemand mocht het merken.
Ik dacht dat ik je had,
Maar ik heb me vergist.
En naar al die dagen,
Is er niemand die jou zo erg mist.
Want ik mis jou echt heel erg.
Vind je dat raar?
Ik niet, want ik ken jou, ook al maak je,
Maar een gebaar.
Toen we gingen afspreken met de groep,
Was het zo leuk.
We lagen met ze alle in een deuk.
Toen zei die ene jongen dat jij ook kwam.
Ik wist niet wat ik hoorde,
Dat kwam als een klap.
Jij en ik .. was dat wat?
Toen je uiteindelijk kwam,
Wist ik niet wat ik moest zeggen.
Ik wilde je wat vertellen,
Maar ik kon het niet uitleggen.
Ik wilde je zo graag knuffelen.
Maar ik kon het niet.
Bang dat je me afwees,
Begrijp je dat niet?
Maar toen, toen knuffelde de jij mij
En ik was zoooo onwijs gelukkig blij !
Nu doe je gelukkig weer normaal.
Maar wil ik dat wel?
Ik weet niet wat ik van je moet vinden..
Want er is zoveel gebeurt.
Weet dat ik altijd van je blijf houden,
Wees nooit getreurd.
Nu je weer normaal doet,
Ben ik er altijd voor je.
In goede en in slechte tijden.