LiefdesGedichten

Mijn hart spreekt

Mijn hart spreekt me aan en er valt een traan.
Kan het niet meer aan de leegte van binnen in.
Weer aan het trippen wetend het heeft geen zin.
Teveel dagen zonder je ogen.
Ik kan me hart niet beloven om niet aan je te denken.
Dagen lang is er een wekker.
Het gaat af om de seconde en spreekt je naam uit.
Een eenzaam gevoel iets van stilte om me heen.
Alles wat ik weet is dat jij bij mij hoort te zijn.
Het leven is niet fijn zonder die jongen.
God weet dat ik zielsveel van je houdt.
Er is geen jongen die mij zo laat rauwen.
Zonder een jou ben ik liever solo.
Zie ik jou foto doe ik mijn ogen dicht.
Liever een donkere zicht.
Dan tranen in het licht.
Ik weet dat ik nachten lang aan je denk.
Ik weet dat ik sochtends vroeg jou gezicht voor me ogen breng.
Wat ik niet weet is hoe dit gevoel ooit begonnen is.
Waar is die liefde waar van ik kon genieten.
Ik ben nu gebroken maar nog steeds met een lach.
Gedachtes herhalen zich zo vaak.
Het liefst lig ik nu wel in me kist.
Me hart ligt in stukken.
En nu kan het geen geluk vinden.
Jij bent op weg naar een ander.
En mijn hart begint te branden.
Ik zal jou nu achter me moeten laten.
Elke keer lijkt het te lukken.
Later ben jij weer de gene.
Die me ogen laten tranen.