Liefdesgedichten » Liefdesverdriet gedichten » Gebroken
Gebroken
Dagen vol gedachte's van liefde en pijn,
waarom kan ik nu niet gewoon bij je zijn?
Ik vraag het me nog steeds elke dag af,
't gaat nu niet om de spelletjes, maar om die liefde die jij mij gaf.
Voor mij was het goed zo, elke dag met jou.
Maar blijkbaar was dat niet wat jij wou.
Meerdere chicks klonk beter in jou oren,
want jij wou er als 'stoere' player bij horen.
Ik wil me niet laten kennen en gewoon alles vergeten.
In die tijd had ik gewoon beter moeten weten.
Tis al een tijd geleden, toch als ik ga slapen zit je nog in m'n hoofd.
Ik weet niet wat het is..ik dacht dat het vuur wel was gedoofd.
Mijn hoofd draait rondjes, keer op keer.
Wanneer houd het op ? Ik wil het niet meer.
Als je je kut voelt of problemen heb, kom dan niet naar mij.
Ik wil je niet helpen, mijn eigen gezeik is er al genoeg bij.
Toch kan ik het niet laten,
en heb ik nog steeds de neiging om met je te praten.
Ik wil stoppen, en zeggen het is over, wil verdergaan met me leven, maar dan zou ik je eerst moeten vergeten.
Reacties op 'Gebroken'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Gebroken'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!