Liefdesgedichten » Liefdesverdriet gedichten » Gebroken

Ingezonden door
Archief

Geplaatst op
12-04-2009

Beoordeel gedicht

 
 
 
 
 
 

Er is 2 keer gestemd.

Tags

Gedicht delen

Twitter Deel op Twitter
Facebook Deel op Facebook

Gebroken

Dagen vol gedachte's van liefde en pijn,
waarom kan ik nu niet gewoon bij je zijn?

Ik vraag het me nog steeds elke dag af,
't gaat nu niet om de spelletjes, maar om die liefde die jij mij gaf.

Voor mij was het goed zo, elke dag met jou.
Maar blijkbaar was dat niet wat jij wou.

Meerdere chicks klonk beter in jou oren,
want jij wou er als 'stoere' player bij horen.

Ik wil me niet laten kennen en gewoon alles vergeten.
In die tijd had ik gewoon beter moeten weten.

Tis al een tijd geleden, toch als ik ga slapen zit je nog in m'n hoofd.
Ik weet niet wat het is..ik dacht dat het vuur wel was gedoofd.

Mijn hoofd draait rondjes, keer op keer.
Wanneer houd het op ? Ik wil het niet meer.

Als je je kut voelt of problemen heb, kom dan niet naar mij.
Ik wil je niet helpen, mijn eigen gezeik is er al genoeg bij.

Toch kan ik het niet laten,
en heb ik nog steeds de neiging om met je te praten.

Ik wil stoppen, en zeggen het is over, wil verdergaan met me leven, maar dan zou ik je eerst moeten vergeten.


Reacties op 'Gebroken'

Nog geen reacties

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.

 

Reageer op 'Gebroken'

Naam:
E-mailadres:
Reactie:
 
Typ de code over:
We gebruiken je gegevens alleen om te reageren op je bericht. Meer info lees je in onze Privacy & Cookie Policy. (opent in nieuw venster)

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!