Liefdesgedichten » Liefdesverdriet gedichten » Angst
Angst
Sinds die ene dag,
sinds die speciale lach.
Klop men hart alleen voor jou,
voor diegene waarvan ik hou.
En toch doe ik altijd raar.
Ik twijfel aan mij,
daardoor ben ik niet vrij.
Het enigste wat mijn twijfels kan verdwijnen,
is jou liefde door mijn leven te doen schijnen.
Ik word gevangen door mijn eigen angst,
en daardoor mis ik mijn grootste vangst.
Ik hoop dat het ooit goed zal zijn,
maar ik heb het mezelf belooft al doet het pijn,
de strijd niet op te geven,
en het tot het allerlaatste eind te beleven.
Zolang er een kans is,
dat ik mijn grootste vangst niet mis,
zal ik alles doen om in jou hart te zijn.
Reacties op 'Angst'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Angst'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!