Liefdesgedichten » Liefdesverdriet gedichten » Verloren liefde
Verloren liefde
Moest het dan toch zo zijn?
Angsten, gevoelens, twijfels, pijn,
Jij, die ik zo liefhad, niet meer begreep, verloor,
En dan deze nieuwe wereld, waarin ik ontspoor,
Liefste, laat me niet alleen,
Laat de schaduw van de zon die niet scheen,
Al die grijsgrauwe wolken, de storm die nooit woedde,
Vergeven, vergeten, ons voor erger behoedde,
Achteloos de stilte van naderend onheil genegeerd,
Nodig was de storm, maar we zijn gepasseerd,
De ravage achteraf, geen ontkomen aan,
En jij? jij moest nu eenmaal verdergaan,
Na jou niet meer rouwen, niets meer vragen,
Breken met liefde die bij voorbaat was verslagen,
Regen in de schaduw van een mooie zomerdag,
Onze liefde, een vals licht wat ik niet zag,
Maar een licht waar ik niet zonder kan en mag.
Reacties op 'Verloren liefde'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Verloren liefde'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!