Liefdesgedichten » Liefdesverdriet gedichten » Eenzaamheid

Ingezonden door
Archief

Geplaatst op
14-05-2007

Beoordeel gedicht

 
 
 
 
 
 

Er is 0 keer gestemd.

Tags

Gedicht delen

Twitter Deel op Twitter
Facebook Deel op Facebook

Eenzaamheid

Het is oorlog mijn liefste.
Ik moet naar het slachtveld gaan. Bang dat je mij niet meer zal zien, eenzaam in een cel opgesloten.
Helden worden afgeslacht.
Het lijkt of de oorlog is verloren.
Ik kijk van het kleine raam naar buiten.
Tegenover mij bloeit een kleine bloem.
Jaren zijn voorbij, eindelijk mag ik naar huis terugkeren.
Met lege handen naar jou komen zal mij zo verdrietig maken.
Van de bewaker mag ik de bloem plukken
voor mijn daperheid.


Reacties op 'Eenzaamheid'

Nog geen reacties

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.

 

Reageer op 'Eenzaamheid'

Naam:
E-mailadres:
Reactie:
 
Typ de code over:
We gebruiken je gegevens alleen om te reageren op je bericht. Meer info lees je in onze Privacy & Cookie Policy. (opent in nieuw venster)

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!