LiefdesGedichten

geloven

er was niemand die me kende zoals jij,
vanaf de eerste dag waren wij een feit,
en niemand die het wist van jou en mij,
achteraf gezien was dat de leukste tijd.
maar de ruzies kwamen alleen maar vaker
ik vroeg mezelf af moet ik dit maar laten
in m'n hoofd worstelde ik met al die vragen.
omdat ik niet over gevoelens kon praten.
ik kan het nu nog niet geloven dat alles zo is afgelopen.
ik ben nu echt gestopt met hopen,
heb eindelijk voor mezelf gekozen
het is niet alleen jouw schuld, dat weet ik,
het zijn niet alleen de vaders die we niet vergeten
maar toch heb ik m'n best gedaan en moeten wij elk een kant op gaan.
ik ben niet meer van jou
je bent niet meer van mij
je houdt je nu wel groot
maar gaat kapot van de pijn.
omdat je bij me wilt zijn
maar niet meer bij me kunt zijn.
en is er dan een tijd van een hele rotte tijd
alles is verloren en wat heb je nu bereid,
want je bent me nu kwijt,
maar pas achteraf krijg je spijt.
ik loop nu vaker in m'n eentje over straat,
vele mensen praten hoe het met me gaat.
gek genoeg zijn ze allemaal verbaasd.
als ik ze zeg dat ik zo door wil gaan.
zoveel kansen gekregen in m'n leven,
zoveel gemist omdat ik dacht aan ons tween
was nooit van plan om een spel met je te spelen
maar achteraf heb jij het tegendeel bewezen!