LiefdesGedichten

Eens schreef ik je:

Het is nu al weer twee jaar geleden
Toen God wat deed aan mij gebeden.
De ellende was gestegen tot ver boven mijn oren
Toen hij het tijd vond om mijn smeekbede te verhoren.
Hij zond zijn mooiste wezen op mijn pad.
Een man die ik al jaren kende en heimelijk aanbad.
Nooit had ik durven dromen
Dat hij zou toestaan,dat ik in hem leven zou komen.

Maar na wat wikken en nog wat wennen
leerde wij elkaars innerlijk kennen.
Hij durfde weer van een vrouw te houwen
En ik durfde zo'n karaktervolle man te vertrouwen.
Ratten uit mijn verleden hebben geen invloed meer op mij.
Dat kan hij nog niet geloven, dat maakt mij soms minder blij.
Hem vertrouwen werd hem door andere ontnomen
Dus is het moeilijk om bij hem eerlijk over te komen.

Maar geloof mij, schat, ik ben trouw.
Mijn gebaren en gedachten zijn alleen voor jou.
Geen andere man heeft een procent van wat jij mij biedt.
Daarom interesseren zij mij ook niet.
Zonder jou, zou ik niet veder willen leven.
Alleen de dood, kan mij nog vrede geven.

Daarom schat, smeek ik je, heb vertrouwen in mij
Dan leven wij vanaf nu rustig, gelukkig en blij.

Eens schreef ik je:
Een leven zonder zorgen
Een leven zonder verdriet
Een leven zonder tranen
Zo'n leven bestaat toch niet.

Tranen zijn er nu voldoende gevloeid.
Als zij maar hielpen, zodat nu onze liefde bloeit.
Dit laten we niet door anderen en onszelf verknoeien.
Zodat ons geluk nu eindelijk volledig kan bloeien.

Gooi af die rugzak vol met wantrouwen
Zodat wij eerlijk en oprecht van elkaar kunnen houden.