LiefdesGedichten

schuldgevoel

Nodeloos, twijfel, schuldgevoel
Wat is dat toch wat ik steeds bedoel
Hoor mij allerlei woorden zeggen
Dingen proberen uit te leggen
Snap zelf niet eens hoe of waarom
Voel mijzelf ontiegelijk stom
De woorden doen jou en mijzelf pijn
Waarom kan het dan niet gewoon goed zijn
Maar onderbuikgevoelens,
Zetten gedachten op een spoor
Deze maken overuren,
Malen maar door en door
Probeer het nogmaals te begrijpen
Is het iets dat in de tijd moet rijpen?
Of hou ik mezelf en de ander voor de gek
Is het een gigantische blinde vlek
De onrustige boodschap is als een repeterend lied
Dat iedere keer leidt tot nodeloos verdriet
Ik ben je trooster en je beul
Alsof ik als vriend met je vijand heul
Terwijl ik je alles zou willen geven
Alles wat je gelukkig zou maken in je leven
Weet eigenlijk over die onrust niets te zeggen
In ieder geval er niks zinnigs over uitteleggen
Ondertussen voel ik een hele boel
Onrustige woordeloze twijfels
Met een brandend schuldgevoel