Liefdesgedichten » Schuldgevoel gedichten » LIEFSTE
LIEFSTE
Zachtjes zingt de zanger zijn lied,
melancholiek schrijf ik een gedicht.
Maar liefste, je merkt het niet,
je slaapt met 'n lach op je gezicht.
Het leven trekt aan je voorbij,
als een nog ongeschreven boek.
De herinneringen zijn voor mij
de warme beelden die ik zoek.
Op het papier vormen de woorden
zinnen vol passie, vol van gevoel.
Voor mij zijn het zoete akkoorden,
van 'n eenvoudige man met doel.
Ik schrijf ze stilzwijgend neer,
als een gedenkboek voor later.
Ooit, ja dan lees ik ze weer,
zonder pijn, zonder kater.
Ik kijk je aan, zoals je daar ligt,
dichtbij, maar toch al ver weg.
Je slaapt met 'n lach op je gezicht,
je hoort niet meer wat ik je zeg.
'Liefste,'fluister ik je zacht,
'Je hebt me zoveel gegeven'.
En ik realiseer me vannacht,
dat ik met jou veder wil leven.
Vermoeid doe ik het boek dicht,
het boek van al mijn herinneringen.
Ik voel me moe maar in evenwicht,
en even dacht ik dat ik The Beatles
'And I love her' hoorde zingen.
Reacties op 'LIEFSTE'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'LIEFSTE'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!