LiefdesGedichten

De witte sneeuw

Je kijkt door het raam van de klas,
yes! sneeuw, wit is het gras.
Nog even wachten tot de klok zijn wijzers op de pauze tijd legt,
en dan naar buiten voor een sneeuwballengevecht.
Dassen om, mutsen op en wanten aan,
en dan vlug de witte sneeuw in gaan.
Je staat buiten wat
voor je uit te dromen,
en dan opeens flets!
die zag je niet aankomen.
Je pakt wat sneeuw
en vormt die tot een bal,
nog wat sneeuw erbij,
want hij is nog veel te smal.
Dan opeens hoor je de bel,
een sneeuwbal kan toch nog wel?
Maar dan echt naar binnen, en vlug,
na school kom je wel weer in de sneeuw terug.