Liefdesgedichten » Verlangen gedichten » Graspol
Graspol
Ken je dat gevoel?
Het gevoel dat je niet welkom bent?
Dat ze willen dan je weg gaat?
Die eenzaamheid is als een uitgestrekjte vlakte
waar je ergens in een hoekje wil kruipen
maar alleen dat graspolletje voor je hebt
een graspolletje dat iedereen onkruid noemt.
wachtend totdat ie eruit word getrokken.
Maar niemand ziet hem
en kwijnt langzaam weg
Reacties op 'Graspol'
Reageer op 'Graspol'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!