Liefdesgedichten » Verlangen gedichten » Helaas moest ik je verlaten
Helaas moest ik je verlaten
Je ogen vragen de aandacht.
Ze zijn van een onuitsprekelijke schoonheid.
Je blik is warm en je mond lacht.
Ze getuigen van jouw spontaniteit.
Je liefrijke geur prikkelt mijn neus, telkens weer
En laat mijn hart sneller kloppen, keer op keer.
Had jij niet hetzelfde gevoel,
toen ik je omschreef als een mooi 'raro fiore'
in een gedicht van Italiaanse folklore?
Dan weet je wel waarop ik doel.
Ook al ben ik jouw ogen een blonde reus,
mijn gevoelens voor jou zijn heus.
Jij bent het beste wat me ooit is overkomen.
Helaas moest ik je verlaten,
Maar jij bent waarlijk de vrouw van mijn dromen
En dat kreeg ik onlangs pas echt in de gaten.
Reacties op 'Helaas moest ik je verlaten'

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Helaas moest ik je verlaten'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!