LiefdesGedichten

Lieve mammie

1969, alweer z'n dertig jaar geleden,
was ik nog maar een ventje van tien.
Toen heb ik je voor het laatst gesproken,
toen heb ik je voor het laatst gezien.

Ik heb nu mijn eigen gezin,
twee schatten van meiden en een geweldige vrouw.
Ja heus, ik heb echt niet te klagen,
het zijn zij, waar ik het meest van hou.

En toch moet ik vaak aan je denken,
ook al zien wij elkaar vast nooit meer.
En dat is nou tevens het vreemde,
ik mis je, ja ik mis je nog zeer.

Wat hadden we het altijd toch fijn samen,
ruzie, dat maakten wij nooit.
En hoewel ik in god niet geloven kan,
zeg ik mammie, misschien wel ... tot ooit!